จากคนเคยสำคัญ
มันก็กลายเป็นไม่สำคัญ
จากคนเคยรักกัน
มันก็เหลือแค่ความว่างเปล่า
เรื่องราวซ้ำเดิม ที่ต้องเจอไม่ว่ารักใคร
จนเริ่มสงสัยว่าความรักมีจริงหรือเปล่า
ไม่อยากให้ใจ ต้องถูกรังแก
ไม่อยากอ่อนแอพ่ายแพ้ด้วยความเชื่อใจ
แค่เพียงคำพูดดีๆ คำพูดแค่นี้คงไม่พอ
ฉันไม่ฝากชีวิตไว้กับเธอแค่ลมปาก
ฉันไม่อาจเอาใจของฉันที่บอบช้ำ
ให้มันต้องเจ็บซ้ำๆ อีก นอนจมทั้งน้ำตา
ช่วยทำให้ฉันแน่ใจ ทำไมฉันต้องรักเธอ
มันไม่เคยง่ายเลย ที่จะลืมเรื่องราวทุกอย่าง
เจ็บยังคงฝังใจ ทุกเวลาแห่งความเสียใจ
มันช่างทรมาน ที่จะทำให้เข้มแข็งพอ
ใครผ่านเข้ามามันยิ่งทำให้ตัวฉันกลัว
ไม่อยากให้ใจ ต้องถูกรังแก
ไม่อยากอ่อนแอพ่ายแพ้ด้วยความเชื่อใจ
แค่เพียงคำพูดดีๆ คำพูดแค่นี้คงไม่พอ
ฉันไม่ฝากชีวิตไว้กับเธอแค่ลมปาก
ฉันไม่อาจเอาใจของฉันที่บอบช้ำ
ให้มันต้องเจ็บซ้ำๆ อีก นอนจมทั้งน้ำตา
ช่วยทำให้ฉันแน่ใจ ทำไมฉันต้องรักเธอ
ฉันไม่ฝากชีวิตไว้กับเธอแค่ลมปาก
ฉันไม่อาจเอาใจของฉันที่บอบช้ำ
ให้มันต้องเจ็บซ้ำๆ อีก นอนจมทั้งน้ำตา
ช่วยทำให้ฉันแน่ใจ
ฉันไม่ฝากชีวิตไว้กับเธอแค่ลมปาก
ฉันไม่อาจเอาใจของฉันที่บอบช้ำ
ให้มันต้องเจ็บซ้ำๆ อีก นอนจมทั้งน้ำตา
ช่วยทำให้ฉันแน่ใจ ทำไมฉันต้องรักเธอ